-
1 brać ślub
вступа́ть в брак -
2 brać ślub
брать бракосочетание -
3 brać
глаг.• брать• взимать• взять• возыметь• восхищать• забирать• забрать• занимать• набирать• открыть• отнимать• получать• получить• принимать• принять• простужать• снимать• убрать• уносить• устранять* * *%1 ♀ братия\brać na ręce брать на руки; nie \brać do ust в рот не брать; \brać za rękę брать за руку; \brać przykład брать при мер; \brać za świadka брать в свидетели;
2. принимать;\brać proszek od kaszlu принимать порошок от кашля; \brać w rachubę принимать в расчёт; \brać do serca принимать близко к сердцу; \brać pod uwagę принимать во внимание; \brać udział принимать участие;
\brać jakiś obrót принимать ка-кой-л. оборот;● \brać miarę снимать мерку; \brać ślub вступать в брак;
\brać na języki kogoś перемывать косточки кому-л.;\brać na kieł упрямиться, артачиться;
\brać na warsztat coś приниматься (браться) за что-л., начинать работу над чём-л.;\brać w ramiona обнимать; \brać nogi za pas удирать;
ryba bierze рыба клюёт;mróz bierze мороз крепчает* * *I жбра́тияII biorę, bierze, brany несов.1) братьbrać na ręce — брать на́ руки
brać za rękę — брать за́ руку
brać przykład — брать приме́р
brać za świadka — брать в свиде́тели
2) принима́тьbrać proszek od kaszlu — принима́ть порошо́к от ка́шля
brać w rachubę — принима́ть в расчёт
brać do serca — принима́ть бли́зко к се́рдцу
brać pod uwagę — принима́ть во внима́ние
brać udział — принима́ть уча́стие
brać jakiś obrót — принима́ть како́й-л. оборо́т
•- brać ślub
- brać na języki kogoś
- brać na kieł
- brać na warsztat coś - ryba bierze
- mróz bierze -
4 poślubiać
глаг.• женить• жениться• соединять* * *poślubia|ć\poślubiaćny несов. книжн. 1. kogo венчаться с кем;2. (żenić; wydawać za mąż) венчать, сочетать браком+1. brać ślub
* * *poślubiany несов. книжн.1) kogo венча́ться с кем2) (żenić; wydawać za mąż) венча́ть, сочета́ть бра́комSyn:brać ślub 1) -
5 standesamtlich
sich standesamtlich trauen lassen brać < wziąć> ślub cywilny -
6 trauen
sich trauen lassen brać < wziąć> ślubtrauen2 v/i: jemandem trauen <za>ufać k-u;seinen Augen, Ohren nicht trauen nie wierzyć własnym oczom, uszom;sich trauen zu (+ inf) odważać <- żyć> się (+ inf)
См. также в других словарях:
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
ślub — m IV, D. u, Ms. ślubbie; lm M. y 1. «zawarcie związku małżeńskiego przed urzędnikiem stanu cywilnego lub przed duchownym danego obrządku» Ślub cywilny. Ślub kościelny. Uroczysty ślub. Akt, metryka ślubu. Świadek ślubu. Termin, rocznica ślubu … Słownik języka polskiego
brać – wziąć ślub — {{/stl 13}}{{stl 7}} zawierać związek małżeński; żenić się, wychodzić za mąż : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mija 25 lat, odkąd Kowalscy wzięli ślub. Wzięła ślub z przystojnym brunetem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — byka za rogi zob. byk 1. Brać coś do siebie zob. wziąć 2. Brać (coś) na ambit zob. ambit. Brać coś na rozum zob. rozum 1. Brać coś na siebie zob. wziąć 3. Brać coś na swoje barki, brać sobie kogoś, coś na głowę, na kark, na łeb zob. wziąć 4 … Słownik frazeologiczny
ślub — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. ślubbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uroczystość, ceremonia zawarcia związku małżeńskiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być zaproszonym na czyjś ślub. Być świadkiem na czyimś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ślub cywilny — {{/stl 13}}{{stl 7}} zalegalizowanie małżeństwa, zawarcie związku małżeńskiego przed urzędnikiem państwowym (nie przed osobą duchowną, bez obrzędu religijnego) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać tylko ślub cywilny, bez kościelnego. Zaprosić kogoś na ślub … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
welon — m IV, D. u, Ms. welonnie; lm M. y 1. «kawał materiału, zwykle przezroczystego, upinany na głowie lub przypinany do kapelusza, będący częścią kobiecego stroju ślubnego, żałobnego; noszony również przez zakonnice i duchownych niektórych wyznań»… … Słownik języka polskiego
iść [pójść, wychodzić – wyjść] za mąż — {{/stl 13}}{{stl 8}}{za kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} o kobiecie: brać ślub z mężczyzną, zawierać związek małżeński, stawać się czyjąś żoną (przestać być stanu wolnego) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyjść za Kowalskiego. Rok temu wyszła za mąż. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobierać się – pobrać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o dwojgu ludziach: zawierać związek małżeński, brać ślub : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobrali się po roku znajomości. Najwięcej par pobiera się zwykle na wiosnę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rabinat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rabinatacie, zwykle blm {{/stl 8}}{{stl 7}} godność rabina, urząd sprawowany przez niego; też: siedziba tego urzędu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać ślub w rabinacie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień